15/08/2013
Ένας δεκαοχτάχρονος, σκοτώνεται πηδώντας από ένα τρόλεϊ , για να αποφύγει τους ελεγκτές , για ένα κολωεισιτήριο. Τζαμπατζής! 1,40 ευρώ-γρόσια το τίμημα. Σκατά!
Μια συγγραφεύς [φευ!] αναγνωρίσιμη και αναγνώσιμη στη σφαίρα των Σκατο-Σόσιαλ-Μίντια [ΣΣΜ] , με ένα επώνυμο που μου φέρνει στο σκοτισμένο μου μυαλό την αποφορά του πάλαι-ποτέ όλου ΣΚΑΤΟΠΑΣΟΚ, αφοδεύει αφ` υψηλού μέσω τουιτερ [χέζε ψηλά κι αγνάντευε επί το λαϊκιστικότερον].
Χαμός ξέσπασε στα ΣΣΜ όπου βόσκουμε ημείς και υμείς, θνητοί και ημίθεοι! Ευκαιρία για ένα εικονικό λυντσάρισμα από τους αγανακτισμένους, μπροστά στην απρέπεια της βεβήλωσης του νέου. Ηρωας της αντίστασης, θύμα των σκατάδων του των μνημονίων! Ίσως. Αλλά, γιατί μου βρωμάει τόσο αυτή η εύκολη οργή? Ίσως να έχει μια γερή δόση από αέρια κλανιάς !
Από την άλλη, ένας Τατσοπουλος σπεύδει , αρωγός στο σινάφι του, γιατί πάνω από όλα οι σωστοί διανοούμενοι δεν αντέχουν το χύδην κομφορμισμό των σκατολαικιστών ειδικά αν είναι και τίποτα αριστεριστές. Λάδι στα σκατα, στη φωτιά!
Σκατά δηλαδή!
Τι άλλο? Αίγυπτος .Άνοιξα την σκατο TV μου για πρώτη φορά μετά την αποφράδα σιξ-ιλεβεν, 6/11, μέρα κατάρριψης της ΕΡΤ! ΜΑΚΕΛΕΙΟ! Την έκλεισα φρικαρισμένος. Σκατά, γαμώτο, λάθος. Δεν μου φτάνει το διαδικτυακό αίμα στα ΣΣΜ όπου τσαλαβουτώ αφιονισμένος, ήθελα και live σύνδεση με Κάιρο στη κρεβατοκάμαρα μου!
Πήγα και στη θάλασσα για μπάνιο. Με το που πήγα να μπω άρχισε να μου βρωμάει. Βγήκα. Φαίνεται έπεσα πάνω στην ώρα που τα ψάρια χέζουν μαζικά. Ίσως να είναι ένας τρόπος αυτοάμυνας. Χαζός τρόπος βέβαια [τι εξυπνάδα να περιμένεις από τους μπακαλιάρους!] γιατί το είδος μας μπορεί να αντέξει τα πάντα αρκεί να έχει τα μεζεδάκια του. Αλλά γύρω μου κολυμπάνε αμέριμνοι, μες τη σκατένια θάλασσα, παίζουν ρακέτες , δεν τρέχει τίποτα. Ίσως κάτι δε πάει καλά με μένα, τουλάχιστον οσφρητικώς.
Πάω σπίτι. Ζέστη. Το γατί τάχει παίξει. Του βάζω φαΐ, δεν το αγγίζει. Με κοιτάει με νόημα. Κατάλαβα. Πάω στην άμμο, έχει γεμίσει γατόσκατα, πρέπει να καθαρίσω. Τη καθαρίζω. Γεμίζω μισή σακούλα σουπερμάρκετ ξερούς σβόλους άμμου. Ένα τόσο δα ζωάκι που βρίσκει τόσο σκατο? Μυστήριο! Πάντως ότι και να είναι δεν νοιώθω καμιά αναγούλα, η βρώμα είναι ανεκτή, οικεία, θαλεγα καθησυχαστική σε σχέση με τις άλλες εκεί έξω! Παίρνω βαθιά ανάσα καθώς το γατί με κοιτάζει με λατρεία. Μπαίνει επιφυλακτικά στην άμμο, ελέγχει την καθαριότητα του χώρου. Οκ! Με γατίσια χάρη σφίγγετε και βλέπω τα φρέσκα κουραδάκια στη καθαρή άμμο. Χαζεύω [πάντα με ανυπόκριτο θαυμασμό]την ιεροτελεστία όπου το ευγενικό ζωάκι παραχώνει τα απορρίμματα του μέχρι που δεν φαίνεται τίποτα. Πρόκειται για τα πλέον αβλαβή, αθώα σκατά!
Εδώ, σ` αυτό το μπαλκονάκι που βλέπει στον ακάλυπτο νοιώθω εν τάξει, τέλος πάντων!
sonikekala 15AUG2013