ΣΤΟΙΧΕΙΟ Γ΄105 ΕΑΡΜΕΘ
Τρίτη, 4/6/1985. Σάμος
Για πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό καταπιάνομαι να γράψω – ας πούμε ημερολόγιο. Σβήνω το Lucky Boy – μαύρος παρήγορος σύντροφος της μοναξιάς του φαντάρου για να με δω λίγο. Αυτοκριτική; Ανασφάλεια;...
Χρόνια πολλά
Δυο μούρες κάθονται, δηλαδή έχουν ριζώσει, στις πλαστικές καρέκλες του Everest, στο πεζοδρόμιο, γωνία Αφεντούλη και Ζαννή, στο Πειραιά. Είναι 23 Δεκέμβρη, απόγευμα, έχει βραδιάσει. Απέναντι από τους δυο μεσήλικες θαμώνες, με την πλάτη...
Ο Γιός του Μπάτσου
Ήτανε το λακκάκι στη βάση του λαιμού του. Ναι, αυτό αρχικά. Αλλά και ο γυμνός ώμος, στρογγυλός, σφιχτός, ένας ώριμος καρπός από ένα μακρινό οπωροφόρο, έτοιμο να εκραγεί από τους χυμούς του.
Ήρθε από μακριά, αυτό το κάψιμο,...
Δυο λέξεις.
Ένας συρφετός. Δυο λέξεις. Ξαφνικά. Ήρθαν από το πουθενά. Συρφετός, είναι ο όχλος που παραφέρεται, φέρνει την παράλογη βία.
Άκου, τη βία που έρχεται. Παραμέρισε το πέπλο της σιγανής βροχής, αυτής της γαλακτερής ομίχλης. Να, το...
Αναδιφώντας την αλληλογραφία του πατέρα μου, Μανώλη Βαγιανού, ξετρυπώσαμε τις παρακάτω επιστολές, τις οποίες αναρτώ εδώ. Πρόκειται για αλληλογραφία του πατέρα μου, φιλόλογου, γυμνασιάρχη τότε, του ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ, στη Σάμο - εξατάξιο και...
ΜΠΟΡΑ
Ωραίο είναι να βρέχει - λούτσα η πόλη! - μια πέμπτη μεσημέρι, ακόμα καλοκαίρι. Ζέστη και βροχή, ριπές ψυχρής υγρασίας να αναστατώνουν το γκρι της πόλης.
Πέδιλα και μπλουζάκια, νάιλον σακούλες στο κεφάλι και οι πρώτες ομπρέλες. Λακκούβες...
ΕΝΑ ΤΙΚ ΣΤΗ ΠΑΡΑΛΙΑ
Γνώριζα ήδη ότι αυτή η κίνηση θα μου τραβούσε τη προσοχή, θα με γοήτευε. Έβλεπα μόνο το δεξί χέρι, και αυτό όχι όλες τις φορές ολόκληρο, και μέρος του προφίλ της, διακοπτόμενο, καθώς μετακινιόταν ελαφρώς μιλώντας με τη φίλη...
Je suis
Ήμουν,τότε, σπουδαστής στο W. College το οποίο φυσικά βρίσκεται στο W. , στο νοτιοανατολικό Λονδίνο, για τα A levels μου. Διάνυα την αρχή της δεύτερης χρονιάς μου στην Αγγλία, οπότε τα αγγλικά μου, σχεδόν ανύπαρκτα στο πρώτο έτος, είχαν...
Πως αφανίστηκαν όλα τα ζώα της γης
Ο Κύριός μας ξύπνησε ξαφνικά μες` στα μεσάνυχτα. Το στόμα του είχε ξεραθεί και η καρδιά του χτυπούσε ακανόνιστα απ` την αγωνία.
Αναρωτήθηκε αν ήταν ένας φρικτός εφιάλτης και αν ναι, πως δεν θυμόνταν τίποτα. Έκανε...
Τα πουκάμισα μου
Βάζω το φορεμένο, λερό μακρυμάνικο πουκάμισό μου. Ο καιρός ψύχρανε ξαφνικά σήμερα, αυτή τη πρώτη φθινοπωριάτικη μέρα και το μακρυμάνικο, άσπρο με αχνές γκριζωπές ρίγες πουκάμισο, τραβιέται περισσότερο.
Είμαι καταμεσής μιας...
ΣΠΟΥΚΙΣΜΑΤΑ
Σπούκυ το μαύρο γατί. Αυτό έχω, καθώς και ένα άλλο γατί, παρδαλό... Όμως, γιατί το μαύρο γατί μου προκαλεί μέσα μου ένα γιατί, που μ’ αναστατώνει, στην αρχή λίγο, αλλά τώρα πιο πολύ … Γιατί;
Εδώ που τα λέμε, κάθε γατί μου...
ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Μ’ αρέσει η ακινησία,
Να είμαι ακίνητος.
Μ’ αρέσει η σιωπή,
Να μένω σιωπηλός.
Μ’ αρέσει η θάλασσα που δεν ησυχάζει,
Μ’ αρέσει το βουνό πέρα από τη θάλασσα.
Τρίτη, 24 Οκτωβρίου 2017
Κ.Β.
1982
Πάλι επανερχόμαστε στη νοσταλγία. Όλο και πιο πολύ συνειδητοποιούμε ότι η νοσταλγία είναι η κατάσταση που μας χαρακτηρίζει. Αυτή τη στιγμή είναι το κύριο χαρακτηριστικό μας, έτσι όπως αναδύεται ως σκέψη. Ναι, μας γίνεται πεποίθηση ότι τη...
Ελεύθερη αγορά
Α. Ο καθένας τρέφεται με ότι μπορεί να σκοτώσει. Το μόνο που μας ανήκει στα αλήθεια είναι αυτό που σκοτώνουμε.
Σιωπή
Εσύ, τι μπορείς να σκοτώσεις;
Σιωπή
Β. Εσύ το λες αυτό γιατί … γιατί τα έχεις όλα και δε σου φτάνουν. Όλοι θα ήταν...
Κοκοβιός
Φυσικά και είναι ανήσυχος, πώς να μην είναι! Του φόρτωσαν αυτό το γελοίο όνομα και έκτοτε, από τότε που βγήκε στο κόσμο δεν έχει ησυχάσει. Τον λένε Κοκοβιό. Για φαντάσου, «περάστε κ. Κοκοβιέ, να παρουσιαστει ο Κοκοβιός, ο κ. Κοκoβιός να...
Τα διαβάσματα μου είναι ακατάστατα, … κουτρουβαλώντας διαβάζω, από δω και από κει … κανένα σύστημα. Ξεχνάω όλο και πιο πολύ, συχνά ξαναδιαβάζω κάτι έκπληκτος, γιατί μου φαίνεται τόσο … σαν πρώτο διάβασμα! …Μερικές φορές κάνω μια σημείωση, να μην...
Μου έρχονται ιδέες πότε-πότε… άλλες δουλεύουν, άλλες όχι. Λέω, α … τώρα τουλάχιστον έχω το καύσιμο να πάω μπρος ή να πάρω μπρος ή να πάω πίσω… μια κίνηση … κάτι … Αλλά και πάλι όχι! Ωχ, λέω, όχι μια από τα ίδια! Δεν ανησυχώ … χμ, βλέπω...
Ο πιο βολικός άνθρωπος…
«Είμαι ο πιο βολικός των ανθρώπων», είπε ο ποιητής Φρανκ Ο`Χαρα , «το μόνο που χρειάζομαι είναι απεριόριστη αγάπη.»
Ήταν ακόμα νέος όταν το είπε ή το έγραψε σε ένα ποίημα του, δεν είμαι σίγουρος, ακόμα νέος ήταν, όταν...
Ο μαιευτήρ πατήρ μου ήτο φιλήδονος πολύ και αφτό του το κουσούρι το κληρονόμησα πάραφτα κι εγώ, ενώ τα μικρότερα αδέλφια μου εις μικρότερο βαθμόν απ` εμένα, καθότι ως πρωτότοκος ήμουν ως είθισται, ο φυσικός του μπαμπά μου κληρονόμος,...
Σκυλί στην αυλή
Μπορεί πλέον να μπαινοβγαίνει μόνο από την πίσω πόρτα, της αυλής. Έχει κλείσει το σπίτι από μπροστά, με τα κόντρα πλακέ θαλάσσης στα κουφώματα, για να το προστατεύσουν από τη φουρτούνα της θάλασσας, το χειμώνα...
Όνειρο
Στριφογύριζε μέσα στο άδειο σπίτι και ανεβοκατέβαινε τις σκάλες, πιο πολύ τις ανέβαινε παρά τις κατέβαινε, που σημαίνει ότι βρισκόταν πιο πολύ πάνω, στο πάνω μέρος του παλιού παραθαλάσσιου σπιτιού, ενώ, ο ακόμα όχι κρύος αέρας του φθινοπώρου,...
....Επιστρέφω σε αυτό το προσωπικό,κάπως εξομολογητικό άρθρο μάλλον γιατι 5 χρόνια μετά δεν έχω να προσθέσω ή να αφαιρέσω τίποτα...
Κ.Β.
Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΤΡΟΙΚΑ* άρχισε να παίρνει σχήμα μεταξύ 2009-2010.
Το καιρό που έσκασε και η άλλη...
«λέω πως υπάρχει ένα πλεονέκτημα για αυτόν που ονομάζεται νέγρος: αν κάποιος βγει από τον υπόνομο μπορεί να δει τα πάντα υπό διαφορετική οπτική γωνία, μπορεί να αφομοιώσει οτιδήποτε πλέον -πράγματα που μέχρι πρότινος δεν τον ενδιέφεραν.Λέω πως...
ΒΡΟΧΗ
Ξύπνησα σήμερα το πρωί με μια τρομερή
επιθυμία να μείνω στο κρεβάτι όλη μέρα
και να διαβάζω. Πολέμησα για ένα ολόκληρο λεπτό εναντίον της.
Ύστερα κοίταξα έξω από το παράθυρο μου τη βροχή.
Και παραδόθηκα. Αφοσιώθηκα ολοκληρωτικά
στην...
η Ντροπή
Στην κοινωνία της κρίσης που ζούμε, τα τραυματικά βιώματα που γεννούν οι καταστροφικές συνέπειες της, στη ζωή μας, τείνουν να γίνουν στοιχεία της καθημερινότητας.
Σ’ αυτά τα βιώματα της απώλειας του στοιχειώδους αισθήματος βεβαιότητας που...
Το χιόνι είναι άσπρο, μαλακό σαν τελειωμένος έρωτας, -είπε.
Έπεσε απρόσμενα, τη νύχτα, μ’ όλη τη σοφή σιωπή του.
Το πρωί, λαμποκοπούσε ολόλευκη η εξαγνισμένη πολιτεία.
Μια παλιά στάμνα, πεταμένη στην αυλή, ήταν ένα άγαλμα.
Εκείνος...
Η Σαχαλίνη! Ο Τσέχωφ, ο Chekhov,Anton_Pavlovich,1860-1904 στη Σαχαλίνη. Ξέρω πως το βιβλίο αυτό ΝΗΣΟΣ ΣΑΧΑΛΙΝΗ, με τις 600 σελίδες πιθανότατα δεν θα το τελειώσω. Ήδη έχω ξεκινήσει ένα άλλο που και αυτό το πήγα μέχρι τη μέση και τώρα κάθεται...
Τσίζρε
Η Τσίζρε είναι μια πόλη στη Τουρκία, στο τουρκικό Κουρδιστάν και αριθμούσε περί τις 120 χιλιάδες ψυχές προσφάτως. Τώρα δεν ξέρω πόσοι μένουν, αφού πια δεν είναι πόλη μετά από τις αλλεπάλληλες πολιορκίες του τουρκικού...
Ένας σημαντικός σύγχρονος στοχαστής, ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ (1943-1998), κυριολεκτώντας σχεδόν, υποστήριζε πως η σύγχρονη Ελλάδα το μόνο που παράγει είναι σημαντικούς ποιητές.
Κάθε μέρα που περνά, βλέποντας τον τόπο και την κοινωνία να...
Παίζουμε, μωρέ, παίζουμε το Κράτος, το έθνος, την πολιτισμένη κοινωνία, εμείς τα αντάξια παιδιά των ληστών και των κουρσάρων, εμείς οι έξυπνοι, οι σπουδαίοι, μια βρωμοπαρέα μπάσταρδοι αλήτες και τυχοδιώκτες, κλέψαμε το όνομα των ελλήνων και...
ΡΕΙΜΟΝΤ ΚΑΡΒΕΡ-ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
(Μια μικρή παρηγοριά)
Το 2015, το καλοκαίρι έγιναν πολλά. Ένα από αυτά, ηταν η ανακάλυψη ότι οι εκδόσεις Μεταίχμιο, είχαν εκδώσει, σ`ένα χοντρό, με σκληρό εξώφυλλο, κυριολεκτικά τούβλινο τόμο, 850 σελίδων, τα διηγήματα...
Όλο καθυστερώ. Αναβάλω. Δεν είναι πρωτότυπο, τ` ομολογώ αλλά είναι βασανιστικό. Λέω ότι είμαι αναποφάσιστος. Δεν με πιστεύουν. Ίσως επειδή η μούρη μου είναι έτσι ή μάλλον η έκφραση της, σοβαρή κάπως βλοσυρή, δείχνει αποφασιστική. Νομίζω πως...
Rothko σε μέγεθος Α4
Βαθειά μέσα μου
υπάρχει ένα άδειο τετράγωνο
ένα τετράγωνο για ένα λιβάδι
για τους αγρούς των εποχών.
Ένα τετράγωνο για λίμνες αίματος
πέρα απ` τη γη.
Για ένα πηχτό κόκκινο, για ένα μωβ.
Ένα τετράγωνο λαμπρό
για την έκσταση της...
ΟΔΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2015
Έρωτα, έρωτα βαριά
Όταν λαβώνεις τη καρδιά,
Λαβώνεις κάθε αρετή,
Και την τιμή σκοτώνεις.
Μα όταν ανάλαφρα περνάς
Πνοή ειρηνοφόρα,
Κανείς θεός, καμιά θεά
Δεν φέρνει τέτοια δώρα.
Κυρά του έρωτα μου, μη
Με σημαδεύεις, μη βαθιά
Εκεί που...
Μια φορά πήγε να δει τον σάχη ο κηπουρός του, υπερβολικά ταραγμένος, και του είπε: δωσ` μου το πιο γρήγορο άλογο σου, να φύγω όσο το δυνατόν πιο μακριά, στο Ισπαχάν. Μόλις προ ολίγου, δουλεύοντας στον κήπο σου, είδα τον θάνατο μου.
Ο σάχης του...
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ
Τι συμβαίνει λοιπόν με την ευρύτερη λογική της κρίσης? Όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, η προσήλωση στην ΕΕ μειώνεται απότομα κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, παντού και με καλές αιτίες. Τώρα, η ΕΕ...
ΔΙΑΦΘΟΡΑ
Γύρω μας πλαντάζει μια σταχτιά ζέστη. Μια ζέστη καμινιού που γδέρνεται πάνω στα ντουβάρια και τους σοβάδες των πολυκατοικιών.
Και η πόλη επιβραδύνει, χάνει σε θόρυβο, κερδίζει σε άσπλαχνο φως, οι ίσκιοι της αδυνατούν. Μα όλοι ξέρουμε...
ΤΟ ΚΡΕΜΜΥΔΑΚΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια κακιά γυναίκα. Τόσο, μα τόσο κακιά που κανένας δεν θυμόνταν να είχε κάνει, (η έστω πει) κάτι καλό. Παρά λοιπόν, την όμορφη κορμοστασιά και τα πλούσια μαλλιά της, στο βάθος των ματιών της...
Ήταν παραμονή της Αγίας Τριάδος, βράδυ της Πεντηκοστής, ανήμερα της Σταυροπροσκυνήσεως όταν μας εμφανίστηκε η ...
Ήταν μέρες που το κακό είχε απλωθεί πάνω στη πατρίδα μας… και ο χάρος είχε βγει παγανιά ...
Οι...
Κάνω ότι προστάζουν οι εχθροί μου. Μου λένε – το φως σου να χάσεις, τα μάτια σου βγάλτα – και γω παίρνω τη πένα που γράφω, τη στρίβω πρώτα μες` το δεξί μου μάτι μέχρι να βλάψει ο πόνος το μυαλό μου και μετά κάνω το ίδιο στο αριστερό, ως...
Τον Μάρτιο του 1926, ένας άνδρας βρέθηκε να κλέβει λάμπες από το εβραϊκό νεκροταφείο, στο Παλέρμο της Σικελίας. Είχε χάσει τη μνήμη του και δεν είχε ιδέα ποιος είναι. Τον πήγαν στο νοσοκομείο και οι εφημερίδες δημοσίευσαν μία φωτογραφία...
2015-02-24 23:49
Give us this day our daily mask.”
Tom_Stoppard
Στις 17 Φεβρουαρίου άρχισε η νέα χρονιά. Αργά το βράδυ, με τσουχτερό κρύο και ένα λεπτό επιθετικό χιονόνερο να πιρουνιάζει, στην οδό Πέτρας...
Μία φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά… και αγαπούσε ένα αγοράκι. Κάθε μέρα το αγοράκι πήγαινε και μάζευε τα φύλλα της και τα έπλεκε στεφάνι κι έπαιζε τον βασιλιά του δάσους.
Σκαρφάλωνε στον κορμό της κι έκανε κούνια στα κλαδιά της κι έτρωγε...
Όμως κατά πως φαίνεται η Λένα δεν τον ακούει. Κάθεται, ήσυχα στο πλατύσκαλο, κοιτώντας στο βάθος του δρόμου, του αδειανού, στριφογυριστού δρόμου για το Τζέφερσον. Οι καθισμένοι ανακούρκουδα άντρες παρατηρούν το ασάλευτο και γαλήνιο πρόσωπο...
[ΑRTIST:Anna Margrethe Pedersen (Denmark) - Lonesco, 2008 Photography]
«Δεν υπάρχουν σαφείς διαχωριστικές διαφορές μεταξύ αυτού που είναι πραγματικό και αυτού που δεν είναι, ούτε του αληθούς και του αναληθούς. Δεν είναι απαραίτητο κάτι να είναι ή...
βαδίζω μέσα στις στοές των ήχων,
ρέω ανάμεσα στις παρουσίες που αντηχούν,
σαν το τυφλό διασχίζω τις διαφάνειες,
ένας αντικατοπτρισμός μ` εξαφανίζει, γεννιέμαι μέσα σ` έναν άλλον,
ω δάσος με τους μαγεμένους κίονες,
κάτω απ` τα τόξα του φωτός...
Κάποτε η Σιμόνη έγραψε στον εραστή της, ηθοποιό Κ.:
«Κατά βάθος είμαστε πολύ παράξενοι εμείς οι δυό. Τριγυρνάμε πάνω σε τούτη τη γη λες και ζούμε μονάχα εμείς εδώ και κανένας άλλος. Έχουμε δεθεί με μια θεότρελη αγάπη, σαν να μη βρίσκαμε τίποτα...
Μια νύχτα σαν και αυτή, σαν την αποψινή …βαδίζουμε προς τη πλατεία Συντάγματος για το Παύλο Φ.
Είπαμε: Πάμε ρε για το Παύλο? Ναι, πάμε!
Μουσική ανάκατη και μπουκωμένοι hip-hop στίχοι, κοριτσίστικα γελάκια, αγόρια με μούσια.
- Δεν είναι...
…(απόσπασμα)
Εκείνη βγήκε από το μπάνιο για να πάρει ένα τσιγάρο απ` το πακέτο της που ήταν μέσα στο τσαντάκι. Μα το τσαντάκι είχε κάνει φτερά. Ντύθηκε και έφτιαξε καφέ, κατόπιν έκατσε και άρχισε να τον πίνει. Ήταν σίγουρη πως το τσαντάκι τόχε...
Tο πρώτο πράγμα που χρειάζεται να καταλάβουμε είναι ότι η ελπίδα δεν απαιτεί μια πίστη στη πρόοδο. Απαιτεί μια πίστη στη δικαιοσύνη: η πεποίθηση ότι ο αμαρτωλός θα υποφέρει, ότι οι άδικοι θα τιμωρηθούν, ότι η υποκείμενη τάξη πραγμάτων δεν...
Embracement
Ξαφνικά η Αφρική! ... Ένα ξύλινο ειδώλιο ενός καθιστού ζεύγους. Αυτός ακουμπά τον ώμο της με ελαφρύ εναγκαλισμό. Μια δωρική δυάδα και είναι όλα εκεί, όλα τα σημαντικά!
www.metmuseum.org/SEATED COUPLE, MALI(16th-19th cent.) DOGON...
Ἔλα νὰ παίξουμε...
Θὰ σοῦ χαρίσω τὴ βασίλισσά μου
Ἦταν γιὰ μένα μιὰ φορὰ ἡ ἀγαπημένη
Τώρα δὲν ἔχω πιὰ ἀγαπημένη
Θὰ σοῦ χαρίσω τοὺς πύργους μου
Τώρα πιὰ δὲν πυροβολῶ τοὺς φίλους μου
Ἔχουν πεθάνει ἀπὸ καιρὸ
πρὶν ἀπὸ μένα
Ὅλα, ὅλα καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ...
Όταν βρεις έναν καλό άντρα, έναν όμορφο άντρα… Έναν πραγματικά όμορφο άντρα και ας είναι άσχημος… Αυτόν να κοιτάξεις να πάρεις και να τον αφήκεις να σε πάρει… Η καλοσύνη είναι δύναμη, είναι η μόνη δύναμη και δεν τηνε βρίσκεις, έτσι στο δρόμο! Είναι...
Αυτός ο γηραιός, αλλά εν ζωή, άγγλος τζέντλεμαν γράφει για εκείνον, τον αμερικανό ηθοποιό που χάθηκε το Φλεβάρη που μας πέρασε, με λέξεις που αγκαλιάζουν το σώμα του σαν ένα ζεστό, από ωραίο κασμίρι πανωφόρι μια κρύα νύχτα με λονδρέζικο πουνέντε ή...
Εν μέσω Ιουλίου ενέσκηψε ζέστη και ξηρασία όπως ήταν αναμενόμενο.
Ανόρεκτα οι φίλοι σέρνονται στα κατ` έθιμο θαλασσινά λουτρά.
Για στάσου! τι πιο ταιριαστό, μες τη καλοκαιρινή αφωνία, ποίημα στους φίλους να προσφέρεις!
Να τελειώνουν...
ΝΤΟΝΑΤΕΛΑ
Να ένα γοβάκι! Κι` άλλο ένα! Στο πίσω μέρος του πέλματος του πρώτου, έχει αρχίσει να ξεκολλάει μια μικρή φλοίδα στο πατάκι, στο μέρος όπου τρίβεται η φτέρνα. Δηλαδή δεν είναι γοβάκι, είναι κάτι σαν τσόκαρο- σαγιονάρα, με πάνινους...
Αυτό είναι το δένδρο μου, μου είπε, είναι δικό μου.
Δεν κατάλαβα, την κοίταξα ερωτηματικά, σήκωσε το λεκιασμένο σαν παλιό ξύλο χέρι με τον δείκτη προς τα κει… έμεινα λίγο να παρατηρώ το χέρι που έδειχνε, μετά κοίταξα. Μα ποιο δένδρο, έκανα με...
Πατριδογνωσία.
Ταξιδεύοντας, στη νοητή ευθεία από το ακρότατο άκρο της Κορνουάλλης του νησιού της Μ. Βρετανίας, προς δυσμάς, βρίσκεται το αρχιπέλαγος των νήσων Σκίλυ(Isles_of_Scilly), στην εμπασιά του Ατλαντικού. Βόρεια αυτής της νοητής...
Ο ΘΟΡΥΒΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ. ΗΔΗ ΚΑΠΟΙΟΙ ΧΑΣΜΟΥΡΙΟΥΝΤΑΙ ... ΣΕ ΛΙΓΟ Η ΛΗΘΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΘΑ ΤΙΣ ΣΚΕΠΑΣΕΙ, ΟΠΩΣ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΑΛΛΑ, ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΣΠΟΥΔΑΙΑ, ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΟΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ, ΚΑΤΙ ΜΕΤΑΞΥ ΕΝΟΣ ΓΚΡΑΝ...
Όταν το τοπίο είναι εκλογικό, οι ειδήσεις στεγνώνουν λες και νέα δεν υπάρχουν στο κόσμο. Σοβαρότητα επικρατεί στην ελληνική επικράτεια και πιο πολύ στις οθόνες του λαού. Οι έλληνες – οι πιο πολλοί/ες - έχουν περί πολλού την...
(link) ΙΑΠΩΝΙΚΕΣ ΘΙΝΕΣ ... Η Γυναίκα Της Άμμου
Κατέβηκε από την ασθενική βέσπα που κάποτε ήταν κόκκινη -αν μάντεψα σωστά στο ημίφως της κακοφωτισμένης οδού Θεσσαλονίκης –και κατευθύνθηκε, κυρτωμένος σαν σουγιάς προς μια γυναίκα που μόλις έστριβε από τον...
Φεμινίστρια στην παραλία με μαγιό (GERRY MERFY)
Αγαπητέ Σούπερμαν,
Βρήκα το προφυλακτικό σου
Σήμερα στην παραλία.
Θα το ξέβρασε η θάλασσα με τη πρωινή παλίρροια.
Υποθέτω ότι θα μπορούσε να καλύψει το φάρο αν υπήρχε ανάγκη.
Μάλλον όλη νύχτα...
Ένα γλυκό ζεστό απόγευμα του Ιουνη του 1940, μια μοίρα του γαλλικού πολεμικού ναυτικού, κατέπλευσε στο πόρτο Fort-de-France, στο νησί της Μαρτινίκας. Ο πόλεμος στην Ευρώπη έπνεε τα λοίσθια πριν καν αρχίσει. Ο Άξονας είχε κυριαρχήσει στην...
Σκέψη (Μιχαήλ Λέρμοντοφ)
Θλιμμένα στη γενιά μου κοιτάζω!
Το μέλλον της – κενό ή σκοτεινό,
Όπου υπό της γνώσης και της αμφιβολίας το βάρος,
Αδιάκοπα με την αδράνεια παλεύει.
Πλούσιοι είμαστε, σχεδόν από την κούνια,
Με των πατέρων τα λάθη και...
Φωτιά στα φρένα? Εγώ σ` ακουλουθώ…
… γραμμένο πάνω στο τοίχο με μεγάλα μαύρα γράμματα. Οδός Περιβολίων. Γυρίζαμε με τα πόδια από το σταθμό.
- Στάσου μου λέει το είδες αυτό?
- Ναι το έχω δει, φρέσκο είναι.
- Καλό! Μ` αρέσει…
- Ναι.
-...
Έφτασα λίγο πιο νωρίς από τις 9.30. Δεν μπήκα αμέσως μέσα, έκανα μια βόλτα, χαζεύοντας. Επέστρεψα και πήγα προς το ταμείο.
- Για το ντοκιμαντέρ στην αίθουσα 2, είπα, ενώ έβγαζα το...
Ποιός πιστεύει στη λυτρωτική δύναμη του Κακού? Πως γίνεται όταν έρχονται τα Χειρότερα και αναδύεται ο Κάκιστος εαυτός μας, αυτό ταυτόχρονα να είναι και η δύναμη μας?
Ένα απόλυτο κακό στη γειτονιά μας, είναι πχ το ναζιστικό...
Δύσκολος μήνας ο απρίλης η εγώ δυσκολεύομαι? Πότε πότε μπαίνω στη σελίδα του άγγλου παλαιοβιβλιοπώλη, δεν ψωνίζω τίποτα, αλλά εμένα μου αρέσει.
Αποτόλμησα μια μικρή μετάφραση στο πρωταπριλιάτικο ποστ του. Λίγο, όσο πατάει η γάτα...
Αγναντεύει από το καντούνι του σπιτιού της Ανεζίνενας μαζί με τις άλλες γριές, πέρα στη πλατεία, μπροστά από την Παναγία, το πανηγύρι και τα όργανα, το χορό που μόλις αρχίζει να ανάβει.
Τι μπορεί να σκέφτεται η κυρά Μαριώ, τι μπορεί να λογάνε τα...
... Αλλά υπάρχει της είπα στ’ αλήθεια καθαρή επιλογή; Μπορούν δυο άνθρωποι να κυλήσουν πέρα απ’ τα πράγματα;
Χρειαζόμασταν λέει να τρώμε. Γι’ αυτό κι ανοίγαμε όλες τις τρύπες. Χωρίς να βλέπουμε ανοίγαμε κι ύστερα πιο πολύ πονάει το μπουκωμένο στόμα....
O, u kid’o, u lost your soul-mate pal and u pain so badly. Fukn unbearable that is!
Who is the giant now, who the midget? Rage on little fellow, rage on!
In to the cold rain, rage, cry and weep…
Ο ΕΓΩΙΣΤΗΣ ΓΙΓΑΝΤΑΣ, μια αγγλικη ταινια...
Εμπνευσμένο από το νεουορκεζικο craigslist. που είναι το αντίστοιχο του Σ` ΑΝΑΖΗΤΩ, του LIFO η τουATHENSVOICE, ( πιθανά και σε άλλα έντυπα να υπάρχει κάτι τέτοιο), είναι αυτή η ανάρτηση.
messy nessy...
Σε αυτή τη φράση του Σκαρίμπα αποτυπώνεται η σουρεαλιστική ταυτότητα της ύπαρξής του και η επίμονη, εμμονική του εχθρότητα προς τη συμβατικότητα. Θυμόσοφος, οργισμένος, είρωνας, ανήσυχος, απροσκύνητος μέχρι την τελευταία στιγμή του, έγινε η φωνή τού...
Ο συγγενής μου Χ.Μ., ένας τυπικός μικρομεσαίος έλληνας, κατάφερε να βγάλει πολλά λεφτά, πολύ γρήγορα. Αρχικά με το χρηματιστήριο, όπου oμως στο τέλος είχε κάποιες απώλειες. Μετά πείσμωσε και μέσα σε λίγα χρόνια εκμεταλλευόμενος το μπουμ...
Ένας ήλιος χαμηλός, ξαφνικός, αιφνιδιάζει τους εποχούμενους που τα πρωινά κινούνται στη παραλιακή οδό Μουτσοπούλου, μετά το Πασαλιμανι, οδηγώντας στην κατεύθυνση της Πειραϊκής, στη δεξιά, στροφή που αρχίζει στο ύψος της οδού Ζαννή. Μόλις έχει...
Με αφορμή τα 54 χρόνια από το θάνατο του νομπελίστα συγγραφέα Τζον Στάινμπεκ, ένα επίκαιρο άρθρο του για την κρίση του 1929 στην Αμερική
ΠΗΓΗ-->doc tv
...ΣΤΗ ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ ΟΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΟΔΟΠΟΙΙΑΣ...
Αν κάτι σημάδεψε ανεξίτηλα το στριμόκωλο για την πλειοψηφία, 2013, ήταν η Δημιουργία και έλευση του telospanton.com στη μπλογκοσφαιρα! Η υπερφίαλη μετριοφροσύνη, η χαρούμενη σοβαρότητα και μια κρίση μισαλλόδοξης δογματικής...
Τι καλύτερο από το να αρχίσει το 2014 με μια Κοσμική τραγωδία ? Μια ανατρεπτική καταστροφή?
Όταν μάλιστα όταν την υπογραφούν Η ομάδα Bijoux de Kant και με κορυφαία τη Καριοφυλιά Καραμπετη, (μια αδυναμία μου την ακολουθούσα παλιά , μου...
Claudio_Abbado (26 Ιουνίου 1933–20 Ιανουαρίου 2014)
«Ο όρος “σπουδαίος μαέστρος” δεν έχει κανένα νόημα για μένα.
Είναι ο συνθέτης που είναι σπουδαίος»
Η εποχή που ζούμε χαρακτηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από μια σειρά συνεχών ανεξάρτητων...
Προϊόντα: 1 - 82 από 82
